ਕੂੱਤੁ ਮੰਦਰਾਂ ਦੇ ਕੂਥੰਬਲਮ ਜਾਂ ਕੂੱਤੁਥਰਾ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਈ ਜਾਉਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸਮਾਜਕ-ਧਾਰਮਿਕ ਕਲਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਸਵਤੰਤਰ ਰੂਪ ਨਾਲ ਜਾਂ ਕੂਡੀਯਾੱਟਮ ਦੇ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਇੱਕਲ ਸਥਾਨਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਣ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੂਕਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਹਾਸੇ ਭਰੀ ਨਾਟਿਕਾ ਮੁੱਖ ਅੰਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । ਚੱਕਿਯਰ 'ਵਿਦੂਸ਼ਕ' ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉੰਦੇ ਹਨ। ਰਮਾਯਣ ਅਤੇ ਮਹਾਭਾਰਤ ਯੁਗ ਦੀ ਕਥਾਵਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਕੇ ਚੱਕਿਯਰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਰੀਤ ਰਿਵਾਜਾਂ ਤੇ ਵਿਅੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਿਅੰਗ ਤੋ ਕੋਈ ਅਛੂੱਤਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੋਸ਼ਲ ਮਸੂਮ ਹਾਸ-ਪਰਿਹਾਸ ਤੋ ਲੈ ਕੇ ਲੁਕੀ ਹੋਈ ਤੁਹਮਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕੂੱਤੂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪਿੱਟ ਕੇ ਵਜਾਏ ਜਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵਾਦਯ ਜੰਤਰ ਮਿਯਵ ਨੂੰ ਰੁੱਕ ਰੁੱਕ ਕੇ ਵਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਨੰਗਯਾਰ ਕੂੱਤੁ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਲਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨੰਗਯਾਰ ਜਾਂ ਚੱਕਿਯਰ ਕਬੀਲੇ ਦੀ ਔਰਤਾਂ ਦੁਵਾਰਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਇੱਕਲ ਨ੍ਰਿਤ ਨਾਟਿਕਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁੱਖ ਰੂਪ ਤੋ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਸਬੱਧਿਤ ਅਵਤਾਰਾਂ ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਗਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੂਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੁਵਾਰਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੁਦਰਾਵਾਂ ਕੂਡੀਯਾੱਟਮ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆ ਹਨ। ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਰ ਦੇ ਵਡੱਕੁਮਨਾਥ, ਅੰਬਲੱਪੁਯਾ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮੰਦਰ, ਇਰਿੰਜਾਲਾਕੁੜਾ ਦੇ ਕੂਡਲ ਮਾਣਿਕੱਯਮ ਅਤੇ ਕੋੱਟਯਮ ਦੇ ਕੁਮਾਰਨਾੱਲੁਰ ਜਿਹੇ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਅੱਜ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।